Jacek, Seweryn i Marzena dorastają w pegeerze. Jacek jest synem palacza i mieszka na parterze, Seweryn jako dziecko dyrektora zamieszkuje apartament na ostatnim piętrze. Marzena podoba się obydwu. Szare bloki i beznadzieja mają mniejszy wpływ na dzieci, które żyją marzeniami o lepszym jutrze. A codzienność w Furcie nie jest tak nudna, jak wydaje się na pierwszy rzut oka. Coś dziwnego dzieje się w piwnicy, pod ziemią żyją ludzie, którzy nigdy nie wychodzą na powierzchnię, palacz wypożycza książki, a żadne z dzieci, które wyjechało do szkoły z internatem nie wróciło. A może to tylko bajki dla niegrzecznych dzieci?
„Niepowinność” to piękna opowieść o poszukiwaniu własnej tożsamości w świecie, który się kończy – mam na myśli zarówno upadający PGR, jak i kres dzieciństwa. To powieść o dorastaniu, pierwszych miłościach, zawodach i próbie zmierzenia się z życiem i śmiercią.
W trakcie lektury książki nasuwa nam się wiele pytań. Czy miejsce gdzie dorastamy warunkuje naszą przyszłość? A może nie sposób wyrwać się z pewnych schematów, ludzi, miejsc, i jak powiedział profesor: „każdy nosi w duszy piętno pegeeru”? Tyle, że dla każdego pegeer oznacza coś innego.
Powieść Pawła Radziszewskiego to nie tylko historia Marzeny, Seweryna i Jacka. Swoją opowieść snują też starsi mieszkańcy Furtu. Dzięki nim historia układa się w całość i dowiadujemy się jak to się zaczęło, kim są szarzy ludzie z piwnic i co w kotłowni robią książki. „Niepowinność” to siedem pięter i siedem opowieści. Jest jeszcze parter, gdzie mieszka palacz z żoną i synem, choć bardziej oni, bo palacz nigdy nie opuszcza swojej kotłowni.
Paweł Radziszewski stworzył powieść magiczną (choć często ta magiczność poraża i przytłacza), dzięki której mogłem przenieść się do czasów dzieciństwa. Co prawda nie wychowałem się w Państwowym Gospodarstwie Rolnym, ale dorastanie w czasach PRL-u dla większości wyglądało podobnie. Bardzo polecam, jedna z lepszych powieści jakie czytałem.
Artur
Autor: Paweł Radziszewski
Wydawnictwo: SQN
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz